در نغمه های محلی جز یک تم مجله خبری اهواز موزیک که بر زمینه دوبیتی ها ساخته شده و جزیی پرورش در حدود یک پنجم ویک چهارم تغییر دیگری در آن مشاهده نمی شود وهرآهنگ معمولأ در یک مقام (تنالیته) می باشد و تغییر مقام و تغییر مایه (مدولاسیون) در آن دیده نمی شود. تنها در یک آهنگ محلی به نام آهنگهای محلی مازندران یک تغییر مقام دیده می شود تم اصلی این آهنگ در « شور و دشتی » است و فرود آن به همایون است تکنیک هر دو مقام یکی است یعنی از« شور می » به « همایون می » می روند اما در ردیف دستگاه ها انواع تغییر مقام و تغییرمایه مشاهده می شود. بر اساس دفترچه های انتخاب رشته این رشته در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، این رشته دارای هیچ گرایشی نیست و به صورت عمومی با همین عنوان “نوازندگی موسیقی ایرانی” ارائه می شود.
- تحقیقات اخیر نشان می دهد که موسیقی می تواند در بسیاری از جنبه های مغز از جمله کاهش درد، کاهش استرس، تقویت حافظه و جلوگیری از آسیب های مغزی کمک کند.
- این دانشجویان در دوران تحصیل خود با مبانی نظری و ردیف نوازی موسیقی، تاریخ موسیقی، صداها، فلسفه موسیقی، فواصل موسیقی آشنا می شوند.
- سنگ‌نگارهٔ زنان موسیقی‌دان در طاق بستان که در حال نواختن چنگ هستند.
- این علاقه و اشتیاق در موسیقی فقط مختص به عبیدالله بن طاهر نبود، بلکه پسرانش “محمد” و “عبیدالله” نیز از بزرگترین دوست‌داران و مشوقّان هنر بوده‌اند.
- باربد که یکی از موسیقی دانان دربار امپراتوری ساسانی بود نخستین سیستم موزیکال خاورمیانه که با نام سلطنتی خسروانی شناخته می‌شود را ابداع نموده و آن را به شاه خسرو (خسروان) تقدیم نمود.
موشكافی در ساختار آهنگهای ایرانی نشان می‌دهد كه تقریباً همه آنها از چهار یا پنج نت مختلف تشكیل شده‌اند و فاصله بین نت‌های تشكیل‌دهنده در هر آهنگ، پرده، نیم‌پرده، سه‌چهارم پرده و یا یك و یك‌چهارم پرده است. به زبان دیگر هر آهنگ ایرانی به‌طور معمول بر اساس یك دانگ ساخته می‌شود و دانگ درحقیقت همان چهار یا پنج نتی هستند كه با فاصله‌های مشخصی به دنبال هم قرار می‌گیرند. اکثر آوازهایی که خواننده آماتور ایرانی می‌خواند و اکثر آوازهای محلی از نواحی متفاوت ایران در یکی از قطعه های آن جای گرفته است، به این دلیل این دستگاه را مادر موسیقی ایرانی هم نامیده اند. در نقاشیِ دیواریعمرا (Quseir ‘Amra) نوعی طنبور ایرانی با دسته‌ای بلند و کاسه‌ای بزرگ دیده می‌شود.
دروس اصلی موسیقی ایرانی
پس از دوره هخامنشیان و تسلط یونانیان بر ایران، استقبال از آثار تمدن ایرانی رفته‌رفته کم‌رنگ شد. در این دوره موسیقی و شعر، آن‌چنان به هم نزدیک می‌شوند که کسی نمی‌توانست بدون این‌که با موسیقی آشنا باشد، خود را شاعر بداند. یکی از آثار کشف‌شده از این دوره ساتگین یا جام فلزی است که ظاهرا به سده دوم میلادی تعلق دارد و در آن دو ساز دونای و چنگ دیده می‌شود. در کنار تمامی این داستان‌ها و روایات نمونه‌هایی از دوران باستان وجود دارد که به وضوح نمایانگر حضور جریان هنر موسیقی در آن دوران است.
ردیف[ویرایش]
توسط
برچسب‌ها: