سازندهی پیشکسوت ساز در بهشت سکینهی کرج آرام گرفت
سازندهی پیشکسوت ساز در بهشت سکینهی کرج آرام گرفت
این هنرمند در خاطره دیگری درباره این هنرمند فقید میگوید: «در سال ۵۳ اولین بار ایشان را دیدم. ایشان با شور و شوق ویولون را برداشت و یک ابوعطا نواخت؛ چنان این کار را با عشق انجام داد که آن صدا را هیچگاه فراموش نمیکنم. به ایشان گفتم میخواهم کمانچهای بسازم که دسته آن از بالا باریک و از پایین پهن باشد که بتوانم متفاوت از دیگران بنوازم. استاد قنبریمهر در پاسخ خاطرهای برای من تعریف کرد و گفت: «گروهی موسیقی از آذربایجان به ایران آمده بودند. بعد از کنسرت مرا صدا زدند که ببینم چگونه کمانچهای دارند که آنقدر خوش صدا است؟ ولی من دیدم که تنها یک کاسه خیلی معمولی است که سیخی به آن وصل شده و اصلا چیز خاصی ندارد. در نتیجه متوجه شدم که سازهای ما هیچ نقصی ندارد و این نوازندهها هستند که باید آنها را بسازیم.» این درسی بود که همیشه در گوش من بود و فهمیدم که باید خود را تغییر دهم نه ساز را.
یوسف پوریا ـ سازنده ساز ـ درباره مرحوم قنبریمهر بیان کرد: استاد قنبری در تاریخ کشور ما یکی بود و اگر فرد دیگری در حد و توانایی استاد قنبری درکشور ما متولد شود واقعا معجزه است.
همچنین عباس سجادی ـ شاعر و ترانهسرا ـ عنوان کرد: کارهایی که استاد قنبری مهر در عمر با برکت تقریبا یک قرنی خود انجام داد، شاید برای فرد دیگری پنج قرن طول بکشد. برای ایشان روحی شاد طلب میکنیم.
در پایان بیگلو از دوستان مرحوم قنبری گفت: استاد قنبری چون افسانه بود. او آنقدر انسان و وارسته بود که اعمال و حرکات ایشان به افسانه میماند. این اسطوره را همیشه به یاد داشته باشید. وقتی به بزرگان نزدیک میشوید اغلب کمرنگ میشوند ولی وقتی به استاد نزدیک میشدید آنقدر رنگ داشت که احساس حقارت می کردید.
منبع: https://www.musicema.com/node/406757
حسین علیزاده: استاد قنبریمهر خودِ نور بود
توسط
برچسبها: