خانه موسیقی ایران | ahwaz-music

هم‌چون مهر چُغامیش که قدمت آن به حدود مجله خبری اهواز موزیک هزار و پانصد سال پیش از میلاد باز‌می‌گردد. به همین خاطر اغلب در اجراهای گروهی حضور می‌یابند یا از صدای زیرزمینه برای چندصدایی استفاده می‌شود. ساز ایرانی(۱و۲ و3و۴و۵و۶و۷و۸(، گروه نوازی(1و2و3)، آواز جمعی(1و2)، دشیفراژ(1و2)، ارکستر ایرانی(1و2و3و4)، اجرای صحنه های آواز جمعی، اجرای صحنه های ساز ایرانی۱ و ۲، اجرای نهایی (پروژه نهایی). این دانگ از چهار نت و سه عدد فاصله تشكیل شده است كه با همین چند نت آهنگ‌های بسیاری می‌توان نواخت. به علت شباهت دستگاه موسیقی نوا به دستگاه شور تشخیص این دو از هم نیاز به علم موسیقیایی دارد، اگر شناخت کافی از دستگاه شور داشته باشید می توانید به تفاوت نغمه های نوا با شور پی ببرید.

  • درحالی‌كه با اعضای فامیل دیگر ممكن است شباهت كمی داشته باشند و یا هیچ شباهتی نداشته باشند، ضمن اینكه تمام فامیل‌ها در منطقه یا شهری به نام «موسیقی ایران» زندگی می‌كنند.
  • امروزه موسیقی سنتی ایرانی با عنوان موسیقی دستگاهی نیز شناخته می‌شود.
  • کلیه حقوق این تارنما برای سایت موسیقی ایرانیان محفوظ می‌باشد و هرگونه اقتباس یا برداشتی بدون ذکر ماخذ مجاز نیست.
  • مارک الیاهو در دوران نوجوانی به آتن، پایتخت یونان رفت تا در آنجا موسیقی یونانی و ترکی فرا گیرد.
  • در حال حاضر به مجموعه‌ای از گوشه‌ها كه از نظر دانگ‌های تشكیل‌دهنده، خویشاوندی نزدیكی به هم دارند، واژه دستگاه گفته می‌شود.
  • هنر آموزان و استادان دارای ارتباطی سنتی بوده‌اند که این ارتباط در قرن بیستم و به موازات حرکت تعلیم موسیقی به دانشگاه‌ها و هنرستان‌ها رو به زوال نهاده‌است.

موسیقی سنتی ایرانی نوعی بدیهه گویی بوده و اساس آن یک سری از مدل‌ها قیاسی است که باید حفظ شوند. هنر آموزان و استادان دارای ارتباطی سنتی بوده‌اند که این ارتباط در قرن بیستم و به موازات حرکت تعلیم موسیقی به دانشگاه‌ها و هنرستان‌ها رو به زوال نهاده‌است. در واقع اگر بخواهیم دستگاه را با زبانی ساده معرفی کنیم باید بگوییم دستگاه‌ها دسته بندی‌هایی را در موسیقی سنتی ایجاد می‌کنند که حتی کوک هم در هرکدام فرق دارد. این دستگاه‌ ها دارای گوشه‌هایی نیز هستند که با نظم مشخصی پشت سر هم چیده شده‌اند.

دستگاه موسیقی ماهور

ونیز از گوشه های این دستگاه در موسیقی سنتی ورزش زورخانه ای استفاده می‌شود. سایت خبری و تحلیلی موسیقی ایرانیان با پژمان بلورچی ناشر باسابقه موسیقی کشورمان گفتکوی تصویری انجام داده است که در ادامه می توانید آنلاین ببینید و در صورت تمایل دانلود نمایید. ردیف در واقع مجموعه‌ای از مثال‌های ملودیک در موسیقی ایرانی است که تقریباً با واژهٔ رپرتوار در موسیقی غربی هم‌معنی است. یک مجموعهٔ ردیف، مجموعه مثال‌هایی موسیقایی از هر کدام از گوشه‌های یک دستگاه‌است که بیانگر نسبت نت‌های مورد استفاده در آن گوشه و حال و هوای احساسی آن است. که در موسیقی ملی ما معمول نبوده و با “بکار ” کردن نت “سی ” که در دلکش “کرون” شده بود دوباره مقام اصلی می شوند. و در قطعه ای دیگر به نام “گوشه نشین” که بروی اشعار سعدی تر کیب کرده اند پس از اینکه به دلکش رفته و حالتی از شور را نشان داده به طرز خوبی وارد آواز اصفهان شده و دوباره به مقام اصلی برگشته.

آواز در موسیقی ایرانی غالباً یا یک ساز تنها، همراهی می شود، گاهی با مجموعه ای از نوازندگان همنواز و گاه بدون همراهی ساز. اصطلاح «خنیای باستانی ایرانی» حروف‌نویسی خالص کلمات ایرانی است که ترجمه آن عبارت از «موسیقی ایران باستان» یا به عبارت دیگر «موسیقی سنتی ایران» است. این اصطلاح ایرانی امروزه به خوبی قابل درک است ولی در مقایسه با اصطلاح پر مصرف «موسیقی اصیل» که معنای آن نیز همان است، به ندرت استفاده می‌شود.

دانلود آهنگ سیز بنیم نلر چکدیمی نردن بیلجکسینیز احمد کایا

در مورد سازهایی که در این دوره معمول بوده‌اند می‌توان به نای، غژک (غیچک)، رباب، بربط و چنگ اشاره کرد. از منظره‌ای که در طاق بستان به چشم می‌خورد، می‌توان شاه و همراهانش را دید که مشغول شکار هستند و بانوان چنگ‌نوازی که در قایق نشسته‌اند، با اجرای موسیقی ابزار تفریح آنان را فراهم می‌کرده‌اند. شاید بزرگترین سدی که در مسیر پژوهش در تاریخ موسیقی ایران قبل از اسلام یا به‌طور کلی تاریخ موسیقی ایران قرار دارد، کمبود و یا حتی نبود منابع کافی است. متاسفانه به دلایل مختلفی هم‌چون جنگ‌های متعدد منابع موجود بسیار محدود هستند. این محدودیت در بعضی از دوران تا جایی پیش می‌رود که تنها می‌توانیم به جریان داشتن موسیقی در آن دوران اشاره کنیم و نه بیشتر. این افراد می توانند در آموزشگاه های موسیقی، فرهنگسراها، آموزشگاه های آزاد هنری، کارگاه های سازسازی و اینچنین مراکز مشغول به کار شوند.

http://dastchinflower.ir


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: