نیابد کسی چاره از چنگ مرگ/ چو باد خزانست و ما همچو برگ / چو گیسو بریدند بر سر زنان/ دریغا که شیری برفت از میان
خبر درگذشت (سایه عزیز) با موسیقی بیکلام آمد… وقتی صدای کرنا و سرنای پر سوز و سوگ را شنیدم،
وقتی صدای پر هیبت دُهُل را شنیدم با خود گفتم مگر شیرمردی مرده است؟
دریغا… دریغ… آری مرگِ او هم با شکوهست… ای مرد بزرگ، ای دوست عزیز و همراه افکار، گفتار و کلام تو پرچم برافراشتهای است که با دستان دختران و پسران و با جان و نفس مردم این سرزمین در باد تکان خواهد خورد.
بدرود ای مرد صبور و عاشق، بدرود ای کِشتکار امید و آزادی، بدرود ای دلیر مرد سرفراز و پوینده، بدرود…
ای سایه صبر کن که برآید به کام دل/ آن آرزو که در دل امیدوار توست. سایه جان، سایه سبز شما همواره بر این سرزمین گسترده خواهد ماند. بدرود ای ترانه همیشه ماندگار.
حسامالدین سراج: سایهی سایه برفت از سر ما
شهرام ناظری (خوانندهی پرآوازه): سایه من را وارد دنیای حرفهای موسیقی کرد
«سایهی سایه برفت از سر ما. درگذشت استاد ابتهاج عزیز را به خانواده محترم ایشان،اهالی فرهنگ و هنر و مردم عزیز ایران تسلیت عرض میکنم.
ای عشق همه بهانه از تست/ من خامشم این ترانه از تست/ من انده خویش را ندانم/ این گریه بیبهانه از تست/ چون سایه مرا ز خاک بر گیر/ کاینجا سر و آستانه از تست»
«پر کشیدن بزرگمرد شعر و ادب پارسی استاد هوشنگ ابتهاج را به همه مردم عزیز کشورمان تسلیت عرض مینمایم.»
استاد امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به(ه. ا. سایه)، رخ در نقاب خاک کشید. در این ایام سوگ محبان اهل بیت(ع) دعا میکنم سیدالشهدا(ع) به برکت سروده زیبایش برای ایشان او را در آغوش کشد.
یا حسین ابن علی/ خون گرمِ تو هنوز/ از زمین میجوشد/ هر کجا باغ گل سرخی هست/ آب از این چشمهی خون مینوشد/ کربلایی است دلم
به بازماندگان آن مرحوم، جامعه هنرمندان، شاعران و نویسندگان تسلیت عرض می دارم.
محمد اله یاری (مدیرکل دفتر موسیقی): ای افسوس در این دام مرگ
محمد معتمدی: غم و شادی که پسِ پرده نهان است
ای افسوس در این دام مرگ/ باز صید تازهای را میبرند
دریغ و افسوس که خورشید دیگری در حوزه زبان پارسی غروب کرد و این آشیانه خالی ماند. سایه که در تکهای از عمرمان وجود داشت، ما را با ترانههایش تنها گذاشت و پر کشید تا جهان، شاعری دیگر را جاودانه به خاطر بسپارد.
مرحوم امیرهوشنگ ابتهاج از جایگاهی رفیع در سپهر ادبیات ایرانزمین برخوردار بود و نام نیک این شاعر پرآوازه تا همیشه پابرجا خواهد ماند.
این ضایعه را به خانواده گرامی ، دوستداران و شاگردانش ، خاصه هنرمندان موسیقی که با اشعار او مأنوس بوده و آثار فراوانی خلق نموده اند، تسلیت میگویم و برای ایشان از آفریننده رحمان، در این ایام نورانی، طلب رحمت دارم.
منبع: https://www.musicema.com/node/406748
در سالهای نوجوانی و آغاز کار سایه نقش مهمی در زندگی هنری من داشت. اگر تایید نورعلی برومند بهعنوان استاد و تصمیم گیرنده موسیقی ایرانی و تشویق و رهنمودهای سایه نبود شاید من هرگز وارد دنیای حرفهای موسیقی نمیشدم و تنها برای دلِ خود میخواندم و مینواختم.
علی اکبر شکارچی: شیرمردی مرده است
سالار عقیلی: بزرگمرد شعر و ادب پارسی
«امروز نه آغاز و نه انجام جهان است/ ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است… نوزدهم مرداد هزار و چهارصد و یک. هوشنگ ابتهاج»
از آن شبی که نامم را برگزیدی، همان شبی که این شعر به آواز پدر خوانده میشد، دانه مهرت در دلم گذاشتی و امروز میروی پیش آن یار دیرین و یاران همنشین. بدرود عزیزترین. برسان سلام عاشق.
فتنه چشم تو چندان ره بیداد گرفت/ که شکیب دل من دامن فریاد گرفت/ آنکه آیینهی صبح و قدح لاله شکست/ خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت/ آه از شوخی چشم تو، که خونریز فلک/ دید این شیوهی مردم کشی و یاد گرفت/ منم و شمع دل سوخته، یارب مددی/ که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت/ شعرم از نالهی عشاق غم انگیزتر است/ داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت/ سایه! ما کشتۀ عشقیم، که این شیرین کار/ مصلحت را، مدد از تیشه فرهاد گرفت.
علیرضا قربانی: بدرود ای ترانهی همیشه ماندگار
همایون شجریان: برسان سلام عاشق
توسط
برچسبها: