مور (Gordon E.Moore) هم‌بنیان‌گذار شرکت اینتل در سال ۱۹۶۴ میلادی پیش‌بینی کرد که در صنعت فناوری، با گذشت هر دو سال، تعداد ترانزیستورهایی که روی یک چیپ جا می‌شوند دو برابر خواهد شد و هزینه ساخت کامپیوترها نیز متعاقبا کاهش می‌یابد. همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، AMD پردازنده های زیادی را با توجه به نوع کاربری افراد مختلف تولید و روانه‌ی بازار کرده است. هنگام خرید پردازنده ای ام دی یا هر شرکت دیگر ابتدا باید نوع کاربری و بودجه‌ی خود را مشخص کنید. اورکلاک کردن، فشار دادن یک CPU به سمت محدودیت های خود با اجرای آن با سرعت کلاک بالاتر از حد مجاز و یک هنر است که بسیاری از علاقه مندان از انجام آن لذت می برند. اما، اگر اهل این چالش نیستید که ببینید پردازنده خود را تا چه حد می توانید سریعتر به کار ببرید بدون اینکه آن را خراب کنید و یا از کار بی اندازید ممکن است اورکلاک برای شما ارزش وقت یا پولی را برای آن هزینه می کنید نداشته باشد.
- پردازنده‌های رایزن 3 مثل 3300X یا 2200G یا پردازنده‌های پنتیوم اینتل را می‌توانید به عنوان گزینه‌های گران‌قیمت و پردازنده‌های اینتل سلرون یا ای ام دی Athlon 240GE را به عنوان گزینه‌های ارزان‌قیمت در این نسل در نظر داشته باشید.
- این پردازنده ها دارای ۴ هسته میباشند و از تکنولوژی Intel Turbo Boost و Hyper Threading پشتیبانی میکنند.
- وقتی کامپیوتر شما روشن است، هر هسته پردازنده یک یا چند عملیات را به تنهایی پردازش می‌کند.
- بسته به معماری پردازنده، این مرحله ممکن است حاوی یک عمل یا صفی از اعمال باشد.
- نام این تراشه را می‌توانید در بخش مشخصات مادربرد مشاهده کنید و سپس پردازنده‌ای سازگار با همان تراشه و سوکت را خریداری کنید.
CPU مشخصات مختلفی دارد که تولیدکننده و مدل، از جمله این مشخصات به حساب می‌آیند. اما ویژگی‌های اصلی پردازنده که در انتخاب آن تاثیر می‌گذارند، تعداد «هسته» (Core)، تعداد «رشته» (Thread)، «سرعت کلاک» (Clock Speed) و حافظه «کش» (Cache) هستند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. شرکت‌های مختلف در طول سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند با افزایش دقت ابزارهای تولید چیپ، اندازه محصولات خود را کاهش و کارایی آن‌ها را افزایش دهند. در این بین واژه‌هایی مانند لیتوگرافی ۱۴ نانومتری یا ۸ نانومتری را هم می‌شنویم که این اعداد هرچه کوچک‌تر باشند، فناوری مورد استفاده پیشرفته‌تر بوده و در ابعاد مساوی، تعداد ترانزیستورهای بیشتری را می‌تواند در چیپ قرار دهد. لازم به ذکر است که برای بهبود انتقال گرما بین پردازنده و صفحه فلزی ماژول خنک‌کننده، از خمیر حرارتی یا خمیر سی پی یو استفاده می‌شود.
پردازنده اینتل مدل Core i3-8100
معمولا سیستم های عادی از ساده ترین مدل خنک های بادی که به همراه خود سی پی یو ارائه می شود، استفاده می کنند. مدل های دیگر ابعاد بسیار بزرگ تری داشته و امکانات بیشتری مانند هیت پایپ یا همان لوله حرارتی و دو فن برای خنک کنندگی بهتر دارند، همچنین برخی مدل ها نیز مجهز به نورپردازی RGB هستند که می تواند فضای داخل کیس را زیبا تر کند. خنک کننده های بادی از نظر قیمتی ارزان هستند و به همین دلیل اکثرا برای سیستم های گیمینگ متوسط از این خنک کننده ها برای خنک کردن تراشه و افزایش راندمان کاری آن استفاده می کنند. در پردازنده‌های چند هسته‌ای سنتی، تمام هسته‌ها یکسان پیاده‌سازی می‌شدند و امتیاز عملکرد و قدرت یکسانی داشتند. مشکل این پردازنده‌ها، این بود که وقتی پردازنده در حالت بیکار است یا پردازشی سبک انجام می‌دهد، امکان پایین‌تر آوردن مصرف انرژی از یک حدی بیشتر وجود ندارد. این مسئله در شرایط دسترسی نامحدود به منابع برق، دغدغه محسوب نمی‌شود، اما در شرایطی که سیستم برای پردازش به باتری یا منبع برق محدود متکی است، می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
AMD Ryzen 5 5600x
در ادامه به معرفی تعدادی از بهترین پردازنده‌های موجود درر بازار برای کارهای سنگین و گرافیکی می‌پردازیم؛ جایی که AMD درحال‌حاضر فرمان‌روایی مطلق آن را دراختیار دارد. پیچیدگی طراحی پردازنده‌ها، همزمان با آسان شدن ساخت ابزارهای الکترونیک کوچک‌تر و قابل اعتماد تر در نتیجهٔ افزایش تکنولوژی‌های مختلف، افزایش یافت. یک آی سی که حاوی یک CPU است، ممکن است دارای حافظه، رابط‌های محیطی، و سایر اجزای یک کامپیوتر باشد؛ این ابزارهای مجتمع در مجموع میکروکنترلر یا سیستم‌های روی یک تراشه (systems on a chip) نام دارند.
شرکت‌های تولیدکننده[ویرایش]
اولین مرحله واکشی (Fetch) نام دارد که در واقع وظیفهٔ استخراج یک دستورالعمل (که توسط تعدادی یا صفی از اعداد نشان داده می‌شود) را از حافظه برنامه بر عهده دارد. مکان دستورالعمل (آدرس) در حافظهٔ برنامه، توسط شمارنده برنامه (Program Counter یا PC، که در ریزپردازنده‌های x86 اینتل به آن «اشاره‌گر دستورالعمل» نیز گفته می‌شود) تعیین می‌شود، که عددی را ذخیره می‌کند که نشانگر آدرس دستورالعمل بعدی برای واکشی است. بعد از اینکه دستورالعمل واکشی شد، مقدار شمارندهٔ برنامه به میزان اندازهٔ دستورالعمل افزایش می‌یابد، تا آدرس دستورالعمل بعدی در توالی مورد نظر، در آن قرار گیرد. معمولاً دستورالعملی که قرار است واکشی شود، باید از یک حافظهٔ نسبتاً کند واکشی شود، که باعث می‌شود تا پردازنده منتظر بماند تا دستورالعمل برگردد.
توسط
برچسب‌ها: