حتی ترانه‌های متعددی از موسیقی نواحی ایران در کوک هایی معادل شور اجرا می‌شوند. سائب خاثر (ابوجعفر سائب بن یسار متوفی 64 ه./ 683م.) یکی دیگر از هنرمندان آن دوره که برده‌ای ایرانی تبار بوده است و پس از رسیدن به آزادی با شرکت در مجالس نائحات (بانوان نوحه‌خوان سنتی) با موسیقی آشنا شد. او با خواندن اشعار عربی با آهنگهای ایرانی به شهرت رسید و نخستین موسیقی‌دانی بود که به جای قضیب (چوبدستی) با عود آواز خواند. شناسایی سازهای ایران ، تاریخ موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، سازشناسی موسیقی جهانی(1و2) ، پیوند شعر و موسیقی آوازی، آشنایی با تمبک(1و2)، موسیقی نظری ایران، تاریخ موسیقی جهان(1و2)، آشنایی با تصانیف قدیمی ایران، فرم و آفرینش در موسیقی ایران. این دستگاه به نسبت اسم خود، حالتی پادشاهانه، خسروانه، ملوکانه و متین دارد، ولی با این طریق موضوع اجرای تعدادی از سرودها و نغمه های رایج در نواحی گسترده ایران است.
آواز[ویرایش]
ابوالحسن مختاباد روزنامه‌نگار و پژوهشگر شناخته شده مجله خبری اهواز موزیک و برادر سید عبدالحسین مختاباد خواننده براثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. آهنگ رنگ فرح، کاروان، آهنگ اگر بار گران بودیم رفتیم و شد خزان گلشن آشنایی جواد بدیع زاده از آهنگهای معروف در این دستگاه هستند. در این ویکی‌پدیا پیوندهای زبانی در بالای صفحه و هم‌تراز با عنوان مقاله قرار دارند. هر ترانه از دو و یا یک جمله تشکیل می شود و در هر دوره با کلامی تکرار می شود و حالتی شبیه ترجیع بند به خود می گیرند.
دستگاه نوا
گفته می‌شود ابزار موسیقی مانند «باربت» ریشه در این دوران یعنی حدود سال ۸۰۰ قبل از میلاد داشته‌است. زریاب نام مستعار یا لقب او بود که یا از زبان عربی و از نام پرنده‌ای تیره رنگ و ظریف با صدایی زیبا گرفته شده و یا نامی فارسی و به معنی آب طلا بوده است. او هم‌دوره و شاگرد اسحاق موصلی بود و با نوازندگی عود مخصوص به‌خود که وزنش یک سوم بیشتر از دیگر عودها بود، به شهرت رسید. هم‌چنین عود او دارای دو رشته از ابریشم و دو رشته دیگر از روده تابیده بچه شیر بود و با مضرابی از جنس ناخن عقاب عود را می نواخت. زریاب توجه هارون را جلب کرد و این موضوع موجب حسادت استادش اسحاق موصلی شد.
سالار عقیلی
از جمله این اشخاص می‌توان به عبیدالله بن طاهرفرزند بنیان‌گذار سلسله طاهریان (درگذشته 230 هجری.) اشاره کرد که ساخته‌های خود را درحضور مأمون خلیفه عباسی می‌خوانده است. این علاقه و اشتیاق در موسیقی فقط مختص به عبیدالله بن طاهر نبود، بلکه پسرانش “محمد” و “عبیدالله” نیز از بزرگترین دوست‌داران و مشوقّان هنر بوده‌اند. از دیگر هنرمندان معروفی این دوره می‌توان به “راتبه نیشاپور” اشاره کرد که از نوازندگان زبردست عود به‌شمار می‌رفته است. از موسیقی‌دانان معروف دوره اموی می‌توان به ابن مسجح (ابوعثمان سعیدبن مسجح– درگذشته حدود ۹۷ هجری) اشاره کرد که در مکه متولد شده بود و علی‌رغم اینکه ایرانی نبود، با مسافرت به ایران و شام توانست نبرات (فاصله‌های ناساز) را از موسیقی عربی بزداید و روشی نو ایجاد کند. در حالیکه روز گذشته در کنار محل دفن اخوان ثالث، شاعر نامدار ایرانی، مزار استاد شجریان آماده سازی و تصویر آن منتشر شده بود، اما امروز محل دفن پیکر وی به درخواست خانواده آقای شجریان به دلیل جانمایی نامناسب تغییر کرد و در کنار موزه آرامگاه فردوسی مشهد تدفین شد.
http://dastchinflower.irامروزه قطعات در حالت ۶ یا حداکثر ۷ ضرب نواخته می‌شوند که مایه تاسف است. بسیاری از ملودی‌ها و مدهای این موسیقی در مقام‌ها ترکی و موسیقی عربی می‌شوند. تفصیل اینکه باید به صورت مشخص اظهار کنیم که اعراب پس از تهاجم به امپراتوری ایران، سرزمین‌های تسخیر کرده را با نام «جهان اسلام» معرفی نمودند.
- در این دانشگاه های اساتید بسیار بزرگی حضور دارند و دانشجویان در کنار این اساتید به خوبی می توانند رشد داشته باشند.
- از آن‌جا که پادشاهان ساسانی ایرانی‌تبار بودند، بنابراین موسیقی در این دوره به حد کمال و رشد خود رسید.
- ردیف در واقع مجموعه‌ای از مثال‌های ملودیک در موسیقی ایرانی است که تقریباً با واژهٔ رپرتوار در موسیقی غربی هم‌معنی است.
- تغییر مقام صورت می گیرد که در موسیقی ما تا آن زمان سابقه نداشته بدین ترتیب که از ماهور و راست پنجگاه که گام هردو بزرگ است به مقام چهار گاه پنجم فوقانی رفته و مراجعت از چهار گاه به مقام اصلی بسیار زیرکانه و از روی ذوق انجام گرفته.
- آهنگ جدید بهرنگ سروی با نام «دنیزه بیرگول» (گلی در دریا) منتشر و در دسترس مخاطبین قرار گرفت.